Otopark Yönetmeliği
OTOPARK YÖNETMELİĞİ
BİRİNCİ BÖLÜM
Amaç ve Kapsam, Dayanak, Tanımlar ve Genel
Esaslar
Amaç ve kapsam
MADDE 1 – (1) Bu Yönetmeliğin amacı, 10/7/2004 tarihli ve 5216
sayılı Büyükşehir Belediyesi Kanunu kapsamında kalan belediyelerde, son nüfus
sayımına göre nüfusu 10000 ve daha fazla olan yerleşmelerde, nüfusu 10000'den
az olmakla birlikte imar planı onaylanmış yerleşmelerde ve alanlarda ve imar
planı bulunmamakla beraber bu Yönetmeliğin uygulanacağına dair idarelerce karar
alınan bütün yerleşmelerde, bu Yönetmeliğin yürürlüğe girdiği tarihten sonra
yapı ruhsatı düzenlenecek binalarda araçların yol açtığı parklanma ve trafik
sorunlarının çözümü için otopark yapılmasını gerektiren bina ve tesislerde
otopark ihtiyacının miktar, ölçü ve diğer şartlarının tespit ve giderilme
esaslarını düzenlemektir.
Dayanak
MADDE 2 – (1) Bu Yönetmelik, 3/5/1985 tarihli ve 3194
sayılı İmar Kanununun 37 nci ve 44 üncü maddelerine dayanılarak hazırlanmıştır.
Tanımlar
MADDE 3 – (1) Bu Yönetmelikte geçen;
a) Açık otopark: Tabii veya tesviye edilmiş
zemin üzerine yapılan, zemini su geçirimli malzeme ile kaplanan, üzeri
fotovoltaik paneller de içerebilen sundurma benzeri yapılar ile kapatılabilen
araç park yerlerini ve otopark hizmetinin yürütülebilmesi için zorunlu olan 1
katı ve 6 m2’yi geçmeyen yönetim/güvenlik birimini içeren otoparkları,
b) Ada içi otoparkı: Elverişli imar
adalarında, gerektiğinde binaların arka bahçeleri de kullanılarak ada
içlerinde, imar planlarında düzenleme yapılmak suretiyle ilgili parsellerin
ortak kullanımına yönelik düzenlenen otoparkları,
c) Bakanlık: Çevre ve Şehircilik
Bakanlığını,
ç) Bina otoparkları: Bir binayı çeşitli
amaçlar için kullanan özel ve tüzel kişilere ait ulaşım ve taşıma araçları için
bu binanın içinde veya bu binanın oturduğu parselde açık veya kapalı olarak
düzenlenen otoparkları,
d) Birim otopark alanı: Bir aracın park
etmesi için gerekli olan ve manevra alanları dâhil toplam park alanını,
e) Bölge otoparkları ve genel otoparklar:
Bir şehir veya bölgenin mevcut ve gelecekteki şartları ile ihtiyaçları göz
önünde bulundurularak imar planları ile düzenlenen ihtiyaca göre açık, kapalı
ya da katlı olarak belediyeler veya diğer kamu kuruluşları ve özel kişiler
tarafından yapılan ve işletilen otoparkları,
f) İdare: Sorumluluk alanlarına göre büyükşehir
belediyeleri, belediyeler ve valilikleri,
g) Mekanik otopark: Taşıtları asansör
görevi gören düzlemler ile düşey veya yatay olarak hareket ettirebilen,
gerektiğinde insan eliyle de kontrol edilebilen, yer altı veya yer üstünde
yapılan ve kesintisiz güç kaynağı ile beslenmesi zorunlu olan ilgili ulusal ve
uluslararası standartlara uygun yapılan otopark sistemini,
ğ) Mevcut yapı: Bu Yönetmeliğin yürürlüğe
girmesinden önce yapı ruhsatı alınıp yapımı devam eden veya yapımı tamamlanan
yapıyı,
h) Otopark rampası: Zemin kotundan farklı
kotta olan, otoparka giriş ve çıkışı sağlayan veya farklı otopark katlarını
birbirine bağlayan eğimli geçiş yollarını,
ı) Ortak otopark uygulaması: İmar
adasındaki komşu parsellerin bahçelerinin daha etkin kullanılabilmesi amacıyla;
ilgili her bir parsel için parsel maliklerinin en az beşte dördünün muvafakati
alınmak, her bir parsel sınırı korunmak ve bu sınırlara göre planda verilen
yapılaşma koşulları ayrı ayrı uygulanmak kaydıyla, tevhit koşulu olan kot ve
cephe sınırlamalarına bakılmaksızın ve parseller tevhit edilmeksizin vaziyet
planı idarece onaylanarak ve tapuda beyanlar hanesine “ortak otopark alanı
vardır” şeklinde belirtme yapılarak, açık veya tamamen gömülü olmak ve
dilatasyonla ayrılmak kaydıyla kapalı olarak yapılan otopark uygulamalarını,
i) Park et-devam et otoparkı: Ana toplu
taşıma istasyonu, durak ya da aktarma noktalarına, idaresince belirlenecek
yürüme mesafesinde düzenlenen genel otopark alanlarını,
j) Taşıt asansörü: Taşıtların taşınması
amacıyla ulusal ve uluslararası standartlara uygun yapılan asansörleri,
k) Yeraltı otoparkı: Yol, meydan, yeşil
saha, parklar ile kamu kurum ve kuruluşlarına ait veya tahsisli taşınmazların
bahçelerinin, tamamen tabii zemin veya tesviye zeminin altında kalmak üzere,
uygulama imar planı kararı ile belirlenmek ve mevcut ağaç dokusu ve zemin
yapısı dikkate alınarak, ağaçlandırma ve bitkilendirme için yeterli derinlikte
toprak örtüsü bırakılmak, mevcut dokuya zarar vermemek ve ilgili standartları
sağlamak şartı ile yapılan kapalı otoparkları,
l) Yol üstü araç park yeri: Cadde ve sokak
üzerinde, yaya kaldırımından ayrılmış cepte, yolun sağ tarafında veya refüjde
yol standartlarına uygun şekilde yatay ve düşey işaretlemeler ile ayrılmış,
kullanım süresi görülebilecek şekilde belirtilen, kullanım şartlarına ilişkin
diğer hususlar idaresince belirlenen, motorlu veya motorsuz araçların park
edebileceği alanı,
ifade eder.
(2) Bu Yönetmelikte belirtilmeyen tanımlar
için ilgili diğer mevzuatta belirtilen tanımlar geçerlidir.
Genel esaslar
MADDE 4 – (1) Otoparkla ilgili genel esaslar aşağıda
belirtilmiştir:
a) Binayı kullananların otopark ihtiyacının
bina içinde veya parselinde karşılanması, bu fıkranın (e) bendinde belirtilen
durumlar haricinde zorunludur.
b) Binaların, imar planı ve mevzuat
hükümlerine göre belirlenen bahçe mesafeleri bu Yönetmelikte belirtilen
istisnalar hariç otopark olarak kullanılamaz.
c) Binanın kullanımı için yapılan otopark
alanları, 23/6/1965 tarihli ve 634 sayılı Kat Mülkiyeti Kanunu uyarınca ortak
alan olarak yönetilir.
ç) Binek otoları için birim park alanı,
manevra alanı dâhil en az 20 m2’dir. Bu alan kamyon ve otobüsler için manevra
alanı hariç olmak üzere en az 50 m2 üzerinden hesaplanır. Manevra alanı ve
şekli dâhil park yerlerinin vaziyet veya kat planında gösterilmesi zorunludur.
Taşıt asansörü ve mekanik sistemlerin kullanılması halinde birim park alanı,
onaylı projesinde açıkça gösterilmek ve idaresince uygun görülmek kaydıyla daha
az ölçülerde yapılabilir.
d) İmar planı ve parselasyon planlarında
imar parsellerinin büyüklüklerinin otopark yapımını mümkün kılacak şekilde
belirlenmesi esastır.
e) Otopark ihtiyacı kısmen veya tamamen
parselinde karşılanamayan durumlar aşağıda belirtilmiştir:
1) Parselin alan veya cephe boyutları
nedeniyle otoparkın, bu Yönetmelikte belirtilen en az ölçülerdeki; park alanı,
park etme düzeni, dönüş çapı, manevra alanı ve servis yolu alanlarının, taşıt
asansörü veya mekanik otopark sistemleri de kullanılmasına rağmen tamamen veya
kısmen, bodrum katlarda veya parselinde karşılanamadığının bir teknik raporla
idarece tespit edilmesi,
2) 21/7/1983 tarihli ve 2863 sayılı Kültür
ve Tabiat Varlıklarını Koruma Kanunu kapsamında korunması gerekli tescilli
taşınmaz kültür varlığı parselinde bulunup, ilgili mevzuat uyarınca otopark
yapılamaması,
3) Arazinin jeolojik ve topoğrafik yapısı,
yer altı su seviyesinin yüksekliği gibi nedenlerle, tüm teknik tedbirler
alınmasına rağmen, bodrum kat yapılamadığının ve taşıt asansörü veya mekanik
otopark sistemleri de kullanılmasına rağmen parselinde otopark tesisinin mümkün
olmadığının idarece tespit edilmesi,
4) Parselin, meskûn alanlarda yaya
yollarından veya merdivenli yollardan ya da araç trafiğine kapatılmış yol veya
yaya bölgelerinde kalan ve Ulaşım Koordinasyon Merkezi (UKOME) ya da yerel
trafik/ulaşım komisyonu tarafından otopark giriş-çıkışına izin verilmeyen
yollardan cephe alması ve başka yollardan araç giriş ve çıkışının mümkün
olmaması,
5) Taşıt asansörü veya mekanik otopark
sistemleri de kullanılmasına rağmen, binanın bodrum katında ve parselinde
otopark yapımına engel olabilecek teknik bir zaruretin ilgili kamu kuruluşu ya
da üniversitelerce düzenlenecek rapor dikkate alınarak idaresince tespit
edilmesi.
f) Otopark ihtiyacının, bu fıkranın (e)
bendinde yer alan hükümler doğrultusunda bir kısmı veya tamamının parselinde
karşılanamadığı binalarda karşılanamayan otopark miktarı;
1) Mümkünse komşu parsellerle ortak otopark
uygulaması ya da ada içi otopark uygulamaları şeklinde karşılanır.
2) Otopark ihtiyacı, (1) numaralı alt bende
göre karşılanamaması durumunda; süresiz irtifak kurulmak ve tapu kütüğünün
beyanlar hanesinde belirtilmek kaydıyla idaresince belirlenecek yürüme mesafesi
içinde kamulaştırmaya konu olmayan başka parsel veya binada zorunlu olarak
ayrılması gerekenler haricindeki otopark alanlarından karşılanır.
3) Otopark ihtiyacı, (1) ve (2) numaralı
alt bentlere göre karşılanamayan parsellerde, tevhit yolu ile de çözüm
sağlanamaması halinde, ilgili idarelerce, 12 nci maddede yer alan esaslar
dâhilinde bedel alınmak suretiyle otopark yeri tahsis edilerek karşılanır.
4) (3) numaralı alt bende göre bölge ve
genel otoparklardan tahsisin şekline, (2) numaralı alt bende göre başka
parselde otopark yeri ayrılması ve irtifak kurulmasına ilişkin olarak
büyükşehirlerde ilgili idare görüşü alınmak suretiyle büyükşehir belediyeleri,
diğer yerlerde ilgili idarelerce usul ve esaslar belirlenebilir.
5) Otoparkı parseli dışında bulunan
yapıların otopark yerleri ve adetleri, tapu kütüğünün beyanlar hanesinde, yapı
ruhsatı ve yapı kullanma izin belgesinin ilgili bölümlerinde ve yönetim
planlarında belirtilir.
g) Otoparkların giriş ve çıkışlarının
yeterli olması, iç ve dış trafiği aksatmayacak şekilde düzenlenmesi zorunludur.
Bununla birlikte;
1) İmar planında yükseltilmiş veya viyadük
olarak yer alan yollardaki parsel cephelerinden,
2) Merdivenli sokaklarda araçların
ulaşmadığı kesimlerdeki parsel cephelerinden,
3) Mer’i imar planlarında yaya yolu
ayrılmış ve UKOME ya da yerel trafik/ulaşım komisyonu kararı ile
yayalaştırılması uygun görülen yollardaki parsel cephelerinden,
4) Demiryolu hemzemin geçitlerini kesen
yollardan cephe alan ve demiryolu platformuna 40 metre kadar olan bölümdeki
parsel cephelerinden,
5) Sinyalize kavşaklara erişen yollardan
cephe alan parsellerin uzak köşesi, sinyalizasyona UKOME ya da yerel
trafik/ulaşım komisyonunca aksine karar alınmadıkça 20 metre olan bölümlerdeki
parsel cephelerinden,
6) UKOME ya da yerel trafik/ulaşım
komisyonunca karar alınanlar hariç, dönel kavşak ve katlı kavşak kolları
boyunca yer alan parsel cephelerinden,
otopark giriş çıkışı düzenlenemez.
ğ) Otoparklarda, 1/7/2005 tarihli ve 5378
sayılı Engelliler Hakkında Kanun, 3/7/2017 tarihli ve 30113 sayılı Resmî
Gazete’de yayımlanan Planlı Alanlar İmar Yönetmeliği, 6/3/2007 tarihli ve 26454
sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Deprem Bölgelerinde Yapılacak Binalar
Hakkında Yönetmelik, 19/12/2007 tarihli ve 26735 sayılı Resmî Gazete’de
yayımlanan Binaların Yangından Korunması Hakkında Yönetmelik, 15/5/1997 tarihli
ve 22990 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Karayolları Kenarında Yapılacak ve
Açılacak Tesisler Hakkında Yönetmelik, 5/12/2008 tarihli ve 27075 sayılı Resmî
Gazete’de yayımlanan Binalarda Enerji Performansı Yönetmeliği hükümlerine
uyularak gereken önlemlerin alınması, engellilerin kullanımına yönelik düzenlemelerin
yapılması zorunludur. Ayrıca, Türk Standartları Enstitüsünce hazırlanan ilgili
tüm standartlara uyulur. Standartların bu Yönetmelikte belirlenen ölçü ve
miktarlardan daha az olması halinde bu Yönetmelik hükümleri geçerlidir. Bu
düzenin sağlanmasından ve yürütülmesinden belediyeler ve valilikler sorumludur.
h) Bu Yönetmelikte idarelerce karar
alınması öngörülen hususlarda, 3194 sayılı Kanun ve ilgili mevzuat hükümlerine
aykırı olmamak ve bu Yönetmelik hükümlerine uyulmak koşuluyla uygulanacak şekli
takdire ilgili idare yetkilidir. İmar planları ile veya idarelerce bu
Yönetmelik hükümlerine aykırı kararlar getirilemez.
ı) Umumi bina ve bölge otoparkları ile
genel otoparkların giriş-çıkış ve asansörlerine en yakın yerlerinde birden az
olmamak şartıyla, her 20 park yerinden birinin engelli işareti konularak
engelliler için ayrılması zorunludur. Yol üstü otoparklarda engelliler için
yapılacak düzenlemeler, trafik güvenliği esas alınarak yapılır.
i) Bütün otopark türlerinde otopark
alanının %1’ inden az olmamak üzere ilave alan bisiklet ve motosiklet park yeri
olarak ayrılır.
j) Kat mülkiyeti ve kat irtifakı tesis
edilirken otopark olarak ayrılan alanların, gereken hallerde ilgili idare
meclisinde bu yönde karar alınmak suretiyle eklenti olarak ilgili bağımsız
bölüme tapuda tahsisi gerçekleştirilebilir. Eklenti otoparkların ortak alan
olarak yönetilmesi hususu yönetim planında belirtilir.
k) Varsa ulaşım ana planı ve/veya otopark
ana planına uygun olmak koşuluyla ilgili idarenin uygun görüşü ve ilgili trafik
veya ulaşım komisyonunun kararı ile yapım şekline göre açık, katlı ve kapalı
otoparklar için geçerli hükümler yerine getirilmek kaydıyla işletme amaçlı
otopark yapılabilir.
l) Yaya alanları, bisiklet yolları ve
kaldırımlar otopark olarak düzenlenemez ve kullanılamaz.
m) Açık otoparkların tesis edildiği alanın
zeminlerinde, yağmur suyu tahliyesi için uygun eğim verilir, yağmur suyunu
toprağa geçiren malzemeler kullanılır.
n) İmar planları hazırlanırken bölge ve
genel otopark yerleri, katlı otopark ve cep otoparkı düzenlenecek yerler
konusunda Büyükşehirlerde UKOME, diğer yerlerde ilgili trafik komisyonunun
görüşü alınır.
o) Yol üstü araç park yeri için ayrılması
gereken alanın ölçüleri en az 2,5x5,50 metredir. Engelli araçları için 1/30
oranında park yeri ayrılır.
ö) Yol üstü otoparkı yapılacak yerler ile
yapımına ve işletilmesine ilişkin usul ve esaslar, büyükşehir belediyelerinde
UKOME, diğer belediyelerde yerel trafik/ulaşım komisyonu kararı alınarak
idarelerce belirlenir, buna göre yol üstü otopark düzenlemeleri, uygulaması ve
işletmesi yapılır.
p) Bölge ve genel otoparklar ile yol üstü
otoparklarında kapasite, boş-dolu oranları gibi güncel verilerin kayıtlarının
tutulması ve elektronik ortamlar da dâhil paylaşılmasına ilişkin usul ve
esaslar idarelerce belirlenir.
r) 5216 sayılı Kanun uyarınca büyükşehir
belediyelerince ulaşım ana planlarının yapılması veya yaptırılması ve
uygulanması esastır.
s) İlgili idareler, bu fıkranın (f)
bendinin (3) numaralı alt bendi kapsamında kalıp bölge ve genel otoparklardan
faydalanmak için müracaat edenlerin otopark sorununun nasıl çözümleneceğini,
binanın hangi bölge veya genel otoparkından yararlanacağını 30 gün içinde
bildirmekle yükümlüdür.
Bina ve parsel otoparklarının düzenlenme
esasları
MADDE 5 – (1) Bina ve parsel otoparklarının
düzenlenme esasları aşağıdaki şekildedir:
a) İlgili idare varsa, UKOME ya da
trafik/ulaşım komisyonu kararlarını göz önünde bulundurarak, imar planları ve
kent ulaşım sistemini de esas alarak parselinde otopark yapılamayacak
güzergâhları belirler. Bu alanlarda 4 üncü maddeye göre uygulama yapılır.
b) Otopark ihtiyacının tamamının bodrum
katlarda karşılanamaması halinde, tamamen tabii veya tesviye edilmiş zemin
altında kalmak ve üzeri yeşillendirilerek bahçe vasfının ortadan kaldırılmaması
şartıyla binaların öncelikle arka ve yan bahçe altlarının tamamı ile gereken
durumlarda idarenin uygun görmesi halinde ön bahçe zemin altının parsel
sınırına 3 metreden fazla yaklaşmamak suretiyle ön bahçe mesafesinin yarısını
geçmeyen kısımlarında otopark yapılabilir. Otopark giriş çıkışı ön bahçe
mesafesi içinden de sağlanabilir. Otopark rampası parsel sınırı dışından
başlatılamaz.
c) Otopark ihtiyacının tamamının bodrum
katlar ile tabii veya tesviye edilmiş zeminin altında karşılanamaması halinde,
yeşil dokuya uygun ve su geçirimli malzeme ile bina arka ve yan bahçelerinde
açık otopark yeri tefrik ve tesis edilebilir. Ancak arka bahçede otopark yeri
tefrik ve tesis edilebilmesi için yan bahçenin en az 3,00 metre olması veya
bina içinden en az 2,75 metre genişliğinde geçiş yolu düzenlenmesi şarttır. Yan
bahçede otopark yeri de tesis edilecekse bunun için yan bahçe mesafesine 2,50
metre daha ilave edilir ya da 3 üncü maddenin birinci fıkrasının (ı) bendinde
tanımlanan ortak otopark uygulaması ile en az 2,50 metre eninde geçiş yolu
sağlanır.
ç) Yerleşme bölgelerinde; binanın bodrum
katları, tabii veya tesviye edilmiş zemin altı ile arka ve yan bahçelerde
yeterli otopark yerinin teşkil edilememesi halinde, 7 metre ve daha fazla ön
bahçe mesafesi olan yerlerde, yeşil dokuya uygun ve su geçirimli malzeme ile
bina cephesinden itibaren 2 metre dışında kalan kısmın, bina girişine engel
olmayacak şekilde açık otopark alanı olarak düzenlenmesi hususunda idareler
yetkilidir.
d) Mevcut yapılarda parsel maliklerinin
ilave otopark yapmak istediği durumlar ile birinci fıkranın (b), (c) ve (ç)
bentlerine göre otopark ihtiyacını karşılayamadığı idarece tespit edilen yeni
yapılarda; ticari amaçla işletilmemek, 634 sayılı Kanun uyarınca muvafakat
alınmak, ayrıca değişiklikten etkilenen bağımsız bölüm malikinin muvafakati
alınmak ve taşıyıcı sistemi olumsuz etkilememek kaydıyla arka bahçede binalara
2 metreden fazla yaklaşmamak, zemin kat yüksekliğini aşmamak kaydıyla zemin
üstü mekanik otoparklar ve/veya taşıt asansörü yapılabilir.
e) Ticaret alanları, ticaretin
yapılabildiği karma kullanımlar ile ticaretin yapılabildiği konut alanlarında,
binanın ihtiyacı olan otoparkını parsel veya bina bünyesinde karşılamak,
otopark dışında hiçbir kullanım getirmemek, bahçe mesafelerini korumak şartıyla
bağımsız bölüm olarak bodrum katlarında ve girişi zemin kattan da olabilen
ticari amaçlı otoparklar yapılabilir. Ticari amaçlı dışa dönük olarak
kullanılan otoparklarda 634 sayılı Kanun uyarınca parsel maliklerinin
muvafakati ve UKOME ya da trafik/ulaşım komisyonu görüşü alınarak uygulama
yapılır. Bu otoparkların, giriş ve çıkışlarının binanın kullanımına ait
otoparklardan ayrı düzenlenmesi, tavan döşemelerinde ve diğer bağımsız
bölümlere bitişik duvarlarında ilgili mevzuatına göre ses, ısı ve su yalıtımı
yapılması, dışa bakan cephelerinin bina estetiğiyle uyumlu olması zorunludur.
f) İlgili mevzuat gereğince binanın
serpinti sığınağı olarak kullanılmak üzere ayrılmış bölümleri, barış zamanında
ilave otopark olarak kullanılabilir. Ancak binanın ihtiyacı olan otopark
mahallerinin ayrı ayrı düzenlenmesi zorunludur. Sığınakların ilave otopark
olarak kullanılabilmesi için tasdikli mimari projenin, araçların giriş-çıkış ve
park etme düzeni açısından uygun olması gereklidir.
g) Otopark Yönetmeliği kapsamında kalan
yerleşmelerin imar planlarında bu Yönetmeliğin uygulanamayacağına dair hüküm
getirilemez.
ğ) Toplu konut inşaatlarında, sanayi ve
depolama tesislerinde, kamu kurum ve kuruluşları, halkın toplu kullanımına açık
alışveriş merkezleri, sinema, tiyatro gibi yapılarda, ağız diş sağlığı
merkezleri ve hastanelerde, otellerde, stadyum ve kapalı spor tesislerinde,
üniversitelerde, düğün salonlarında otopark ihtiyacının bina bünyesinde veya
parselinde ya da bu Yönetmelik kapsamında parselinde otopark teşkilinin mümkün
olmaması halinde komşu parselde karşılanması zorunludur.
h) Otoparkların düzenlenmesinde aşağıda
belirtilen ölçülere uyulur:
1) Otopark rampası ve sirkülasyon yolları
üzerinde yapılacak otopark tefrişlerinde, otopark tefrişinden sonra kalan
mesafenin, minimum rampa genişliğini sağlaması zorunludur.
2) Otopark giriş kapısı genişliği net 2,75
metreden az olamaz.
3) Otopark giriş kapısı yüksekliği net 2,00
metreden az olamaz.
4) Otopark iç yüksekliği kiriş altı dâhil
olmak üzere hiçbir yerde net 2,10 metreden az olamaz.
5) Umumi otoparklarda rampa eğimi % 15’ten
fazla olamaz. Umumi otoparklar haricinde, otopark ihtiyacını bünyesinde
karşılayan binalarda otopark rampası eğimi % 20’den fazla olamaz.
6) Otopark rampa genişliği 2,75 metreden az
olamaz. Rampalar dönüş kısımlarında asgari 2.75 metre iç yarıçapında
düzenlenir.
7) Umumi otoparklarda yapılacak 90
derecelik dönüş verilen yollarda, küçük araçlar için gidiş ve dönüş yolu
genişlikleri toplamı 6,50 metreden az olamaz. Umumi otoparklar haricinde bu ölçü
6,00 metreden az olamaz.
8) Otoparkların tefrişinde manevra alanı
hariç, binek otoları için en az 2,40x4,90 metre, kamyonet ve panelvan için
3,00x6,00 metre, kamyon ve otobüsler için en az 4,00x12,00 metre ölçüsü esas
alınır.
9) Birim otopark alanlarının uzun kenarı en
az 4,90 metre, kısa kenarı ise engelliler için en az 3,50 metre diğerleri için
en az 2,40 metre genişliğinde olmak zorundadır.
ı) Otoparklarda taşıt asansörü yapılabilir.
Ancak yangına karşı gereken tedbirlerin alınması, giriş-çıkışların yeterli
olması, iç ve dış trafiği aksatmayacak şekilde düzenlenmesi zorunludur. Taşıt
asansörünün hizmet vereceği binalarda yedek elektrik jeneratörü bulundurulması
ve yapı kullanma izni aşamasında bu asansörlerin ilgili idarelerin yetkili
birimlerince çalışıp çalışmadığının denetlenmesi ve buna göre yapı kullanma
izninin verilmesi gerekmektedir.
i) Bina ve parsel otoparklarının amacı
dışında kullanıldığının tespit edilmesi halinde, bina veya yapı yönetimi
tarafından ilgili idaresine bildirimde bulunulur.
Bölge ve genel otoparkların düzenlenme
esasları
MADDE 6 – (1) Bölge otoparkları ve genel otoparklar,
imar planlarında bu kullanımlara ayrılan yerlerde ve plan esaslarına uygun
olarak yer üstünde veya altında açık, kapalı veya çok katlı olarak gerektiğinde
mekanik sistemler de kullanılarak yapılır.
(2) Bölge otoparklarında mekanik otopark
sistemleri kullanılması halinde, bu sistemler teknik, mekanik ihtiyaçları göz
önünde bulundurularak ilgili idarelerin uygun görüşü doğrultusunda ilgili
standartlara göre yapılır ve mekanik otopark sistemlerinin bulunduğu kısımlarda
bu Yönetmelikte belirlenen ölçülere uyulmayabilir.
(3) Valilik veya belediyeler tarafından
yaptırılan bölge ve genel otoparkların denetim, bakım, onarım ve işletilmesi
valilik veya belediyelere aittir. Bu hizmetler için alınacak ücret valilik veya
belediyelerce tespit edilir. Bölge ve genel otoparkların yapımı, bakımı,
onarımı ve işletilmesi üçüncü şahıslara verilebilir.
(4) Ana arter yollarda cadde altı, imar
mevzuatının izin verdiği meydan, yeşil saha ve parklar ile ilgili kamu kurum ve
kuruluşlarınca uygun görülen, Milli Eğitim Bakanlığına bağlı eğitim tesis
alanları hariç, bu kuruluşlara ait veya tahsisli taşınmazların bahçelerinde;
tamamen tabii veya tesviye edilmiş zemin altında kalan kısımlarda, otopark
giriş ve çıkışlarında can ve mal güvenliğinin sağlanması, giriş ve çıkışların
bu alanların giriş ve çıkışlarından ayrı olması ve kullanımını etkilememesi
koşullarıyla, mevcut ağaç dokusu dikkate alınarak; korunması gerekli ağaçlara
hiçbir şekilde zarar verilmemesi, ağaçlandırma ve bitkilendirme için yeterli
derinlikte toprak örtüsü bırakılması ve standartların sağlanması kaydıyla bölge
ve genel otopark yapılabilir. Yer altı otoparkları, her durumda trafik
tedbirleri alınarak ve yerel trafik etütleri yaptırılmak kaydıyla; trafik yükü
hesaplanarak planlanır ve projelendirilir. Bu tür otoparkların yapımı için
kurumlar arası (idare ve ilgili kurum) mutabakat ve konuyla ilgili UKOME ya da
trafik/ulaşım komisyonu kararı alınması gerekir.
(5) Bölge ve genel otoparklar ile AVM’lere
ait otoparklarda, her 50 park yerinden en az biri elektrikli araçlara uygun
olarak (şarj ünitesi dâhil) düzenlenir. İhtiyaca göre elektrikli araç otopark
yeri sayısının artırılması hususunda idarelerce karar alınabilir.
Park et-devam et otoparklarının düzenlenme
esasları
MADDE 7 – (1) Araçların şehir merkezine yönlendirilmemesi
amacıyla, şehrin merkezi alanları dışında çeperlerinde yer alan ana toplu
taşıma istasyonu, durak ya da aktarma noktalarına idaresince belirlenecek
yürüme mesafesi içerisinde park et-devam et otopark alanları tesis edilir.
Büyükşehir belediyelerince yapılması zorunlu olan ulaşım ana planlarında park
et-devam et otopark alanları gerekli detayları ile birlikte belirtilir. İmar
planları hazırlanırken ulaşım planları dikkate alınır.
(2) Park et-devam et otopark alanlarına
sadece binek taşıtlar, hafif ticari araçlar, motosiklet ve bisikletler park
edebilir.
İKİNCİ BÖLÜM
Planlama ve Uygulama Esasları
Otopark aranması gereken kullanımlar ve
miktarları
MADDE 8 – (1) Otopark aranması gereken kullanımlar ve
miktarları Ek-1’de yer almaktadır.
(2) Belirlenen otopark miktarları en az
miktarlar olup, bu miktarlar ve kullanım çeşitlerinin alt türleri yöre
ihtiyaçları göz önünde bulundurularak; büyükşehir sınırları içinde büyükşehir
belediyelerince resen ya da ilçe belediyelerinin önerileri doğrultusunda
büyükşehirlerin meclis kararı ile, diğer belediye ve mücavir alan sınırları
içinde belediye meclislerince, bunların dışında ilgili idarelerce
artırılabilir. Cephesi 9 metreden veya alanı 250 m2’den küçük olan parseller
ile 4 üncü maddenin birinci fıkrasının (e) bendi kapsamında kalan parsellerde
otopark ihtiyacının en az yarısının parselinde karşılanabilmesi halinde konut
kullanımına ait asgari otopark ihtiyacını en fazla %50 oranına kadar azaltmaya
ilgili idaresi yetkilidir.
(3) Otopark sayısı, açık tesislerde parsel
alanı üzerinden, diğer yapılarda ise emsal hesabına konu alan üzerinden
belirlenir.
(4) Hesaplama sonunda bulunan sayının
kesirli olması halinde bir üst değer esas alınır.
(5) Birden fazla amaçlı binaların farklı
bölümleri için, Ek-1’de belirtilen kendi kullanım çeşidine göre tespit edilen
otopark miktarı uygulanır. Kullanımları gereği otel, hamam, sauna gibi
bünyesinde farklı fonksiyonlar bulunduran yapılardaki asıl kullanımın
tamamlayıcısı niteliğini taşıyan hacimler için asıl kullanım çeşidine göre
otopark miktarı belirlenir. Ancak bünyesinde kongre merkezi bulunduran
otellerin otopark ihtiyacı, otel ve kongre merkezi için ayrı ayrı hesaplanır.
(6) Ek-1’de bulunan tabloda yer almayan
kullanım türlerine ilişkin otopark sayıları, varsa öncelikle
ulusal/uluslararası standartlara uygun olarak veya tabloda yer alan benzer
kullanımlar dikkate alınarak idaresince belirlenir.
Beş yıllık imar programları
MADDE 9 – (1) Onaylı imar planında tespit edilen bölge ve genel
otoparklarının uygulama döneminde ilgili idarelerce gerçekleştirilecek 5 yıllık
imar programlarına alınması gerekir.
ÜÇÜNCÜ BÖLÜM
Uygulama ve Denetim
Yapı ruhsatı ve kullanma izinlerinin
verilmesi
MADDE 10 – (1) Yapılacak yapılara bu Yönetmelikte
belirtilen esaslara göre otopark yerleri ayrılmadıkça yapı ruhsatı, bu
otoparklar inşa edilip hazır hale getirilmedikçe de yapı kullanma izni
verilemez.
(2) Otopark miktarının, engellilere
ayrılanlar da dâhil, araçların park etme düzeni ve tefrişinin, varsa parsel
sınırından itibaren otopark rampasının, trafik akışının ve tesis kapasitesinin
yapının onaylı mimari projesinde sayısal değerleri ile birlikte gösterilmesi
zorunludur.
Otoparkların amacı dışında kullanılamayacağı
MADDE 11 – (1) Yapı kullanma izni alındıktan sonra
otopark yerleri plan ve Yönetmelik hükümlerine aykırı olarak başka amaçlara
tahsis edilemez.
(2) İdareler, bina otoparklarının
kullanımını engelleyici her türlü ihlalleri önlemekle yetkili ve görevlidirler.
Aksi uygulamalarda 3194 sayılı Kanunun ilgili hükümleri uygulanır.
(3) İlgili idareler, bu Yönetmeliğin yayımı
tarihinden sonra yapı kullanma izin belgesi düzenlenen yapılardaki otoparkların
amacına uygun kullanılıp kullanılmadığını, yapı kullanma izin belgesi
tarihinden itibaren beş yıl içerisinde denetlemekle, büyükşehir belediyeleri
de, 5216 sayılı Kanunun 11 inci maddesi uyarınca bu denetimin yapılıp
yapılmadığını takip ile yükümlüdür. Valilikler, bu denetimlerin belediyeler
veya büyükşehir belediyelerince yapılmadığının tespiti halinde, gerekli
denetimleri yapmaya ve görevini ihmal eden idareler hakkında İçişleri
Bakanlığına bildirimde bulunmaya yetkilidir.
DÖRDÜNCÜ BÖLÜM
Otopark Bedeline İlişkin Hükümler
Otopark bedelinin tespit, tahakkuk ve
tahsili
MADDE 12 – (1) 4 üncü maddenin birinci fıkrasının (f)
bendinin (3) numaralı alt bendi uyarınca alınacak otopark bedelinin tespiti,
tahakkuku ve tahsilinde bu maddede belirtilen esaslara uyulur.
(2) Otopark bedelinin hesabında, 4 üncü
maddenin birinci fıkrasının (ç) bendinde belirtilen birim park alanları ile
Ek-1’de belirtilen otopark sayısı esas alınır.
(3) Otopark bedellerinin tahakkuk ve tahsil
esasları bu Yönetmelik hükümleri dikkate alınarak ilgili idareler tarafından
belirlenir.
(4) Otopark bedelleri kamu bankalarından
herhangi birinde açılacak otopark hesabına yatırılır. Bu hesapta toplanan
meblağa yasaların öngördüğü faiz oranı uygulanır.
(5) 5216 sayılı Kanun kapsamında kalan
belediyelerde, büyükşehir belediyesince ilçe belediyeleri adına otopark hesabı
açtırılır.
(6) İlçe belediyeleri hesabında toplanan
otopark meblağı, büyükşehir belediyelerince o ilçe sınırları içerisinde
yapılacak veya yaptırılacak bölge veya genel otoparkları için kullanılır.
(7) Otopark bedeli alınan parsellerin
otopark ihtiyacının ilgili idarece genel veya bölge otoparklarında karşılanması
zorunludur. Büyükşehirlerde otopark bedeli alınan parsellerin otopark
ihtiyacının büyükşehir belediyesince karşılanması zorunludur.
(8) Tahsis edilen alanın kamulaştırılması
veya herhangi bir nedenle kullanılamaz hale gelmesi durumunda yeni bir otopark
alanı tahsis edilir. Yapı ruhsatının iptali durumunda otopark için alınan bedel
o yıla göre hesaplanacak miktar üzerinden geri ödenir.
(9) Otopark bedeli tahsil edilmeden yapı ruhsatı
düzenlenmez.
(10) Tahsilat makbuzunda, yapının ada ve
parsel numarası ve tahsilatın kaç araçlık otopark yeri için yapıldığı da
belirtilir. Bu makbuzun bir nüshası yapının ruhsat dosyasında bulundurulur.
(11) Bu Yönetmelikte belirtilen esaslar
dâhilinde otopark yeri bölge veya genel otoparklardan karşılanacak
yükümlülerden alınacak otopark bedelinin hesabına ve tahsiline ilişkin esaslar
aşağıda açıklanmıştır:
a) Gerekli görülmesi halinde yerleşme
bölgeleri, il genel meclisi veya belediye meclisi tarafından 5 gruba ayrılır ve
her grup için aşağıda gösterilen hesap şekli uygulanır:
1) 1. Grup için, tarifedeki bedelin %100’ü,
2) 2. Grup için, tarifedeki bedelin %90’ı,
3) 3. Grup için, tarifedeki bedelin %80’i,
4) 4. Grup için, tarifedeki bedelin %70’i,
5) 5. Grup için, tarifedeki bedelin %60’ı,
otopark bedeli olarak alınır. Büyükşehir
sınırları içinde büyükşehir belediyeleri resen ya da ilçe belediyelerinin
önerileri doğrultusunda, diğer belediye ve mücavir alan sınırları içinde
belediyeler, bunların dışında ilgili idareler meclis kararı almak suretiyle, bu
maddede belirtilen grup sayısını azaltmaya ve bedel hesabına ilişkin oranları
arttırmaya yetkilidir.
b) Birim otopark bedeli : ( A + B ) x 20 x
Y formülü ile hesaplanır.
c) Formülde verilen;
1) A : Birim otopark bedeli arsa payını
ifade eder. Belirlenen arsaların 29/7/1970 tarihli ve 1319 sayılı Emlak Vergisi
Kanunu uyarınca her yıl için yeniden belirlenen değerinin planda belirlenen
katlar alanı hesabına konu alana bölünmesi ile tespit edilir.
2) B : Birim otopark bedeli yapı payını
ifade eder. Yapı ruhsatının düzenlendiği yıl için, Çevre ve Şehircilik
Bakanlığı tarafından yayımlanan Mimarlık ve Mühendislik Hizmet Bedellerinin
Hesabında Kullanılacak Yapı Yaklaşık Birim Maliyetleri Hakkında Tebliğde yer alan
otoparka ait birim fiyatlara karşılık gelen bedeli ifade eder.
3) 20 : Binek otolar dikkate alınarak
belirlenen manevra alanı dahil en az birim park alanını ifade eder.
4) Y : (a) bendinde belirtilen ve Meclis
Kararı ile belirlenen yerleşme bölgelerinde ayrılan gruplara göre uygulanacak
oranı (%100, %80 … gibi) ifade eder.
Otopark hesabından yapılacak harcamalar
MADDE 13 – (1) Otopark hesabında toplanan meblağ,
belediyelerin kendi kaynaklarından ayıracağı tahsisatla birlikte, tasdikli plan
ve beş yıllık imar programına göre hazırlanan kamulaştırma projesi karşılığında
otopark tesisi için gerekli arsa alımları ile bölge ve genel otoparkların
inşasında kullanılır. Bu meblağ, öncelikle parselinde otopark ihtiyacı
karşılanamayan ancak otopark bedeli ödeyen parsellerin bulunduğu mümkün olan en
yakın sınırlar içinde kullanılır.
(2) Otopark hesabında toplanan meblağ
otopark tesisi dışında başka bir amaçla kullanılamaz.
(3) Otopark hesabında toplanan meblağ,
belediyelerce hazırlanacak sarf belgesi, verile emri ve hak ediş raporuna göre
belediyesinin yazılı talimatı üzerine ilgili bankaca hak sahibine ödenir.
(4) Otopark hesabında toplanan meblağın,
amacında kullanılıp kullanılmadığı hususu İçişleri Bakanlığınca denetlenir.
BEŞİNCİ BÖLÜM
Çeşitli ve Son Hükümler
Yürürlükten kaldırılan mevzuat
MADDE 14 – (1) 1/7/1993 tarihli ve 21624 sayılı Resmî
Gazete’de yayımlanan Otopark Yönetmeliği ile 30/12/1993 tarihli ve 21804 sayılı
Resmî Gazete’de yayımlanan Otopark Yönetmeliği Hakkında Genel Tebliğ
yürürlükten kaldırılmıştır.
Sorumlu idare
MADDE 15 – (1) Bu Yönetmeliğin uygulanmasında yetki ve
sorumluluk, alanlarına göre, belediyeler ve valiliklerdedir.
(2) Bu Yönetmelik ile belediye ve mücavir
alan sınırları içinde belediye meclisine, belediye encümenine ve belediye
başkanlığına verilen yetkiler, belediye mücavir alan sınırları dışında valilik
görev alanında kalan alanlarda, il genel meclisi, il encümeni ve il özel
idareleri tarafından kullanılır.
İmar planları
GEÇİCİ MADDE 1 – (1) Belediye veya valilikler, imar planı
sınırları içerisinde kalan alanlardaki yerleşmenin projeksiyon nüfusunun
otopark ihtiyacını tespit ederek, bu ihtiyacın karşılanması amacıyla bölge
otopark alanı oluşturmaya yönelik imar planı revizyonlarını veya
değişikliklerini en geç iki yıl içinde yaparlar. Planların yürürlüğe
girmesinden itibaren en geç üç ay içinde bu planı tatbik etmek üzere beş yıllık
imar programını hazırlayarak bu süre içerisinde uygularlar.
İdarelerce belirlenecek usul ve esaslar
GEÇİCİ MADDE 2 – (1) Bu Yönetmeliğin yürürlüğe girmesinden
sonra, idareler bu Yönetmelik ile kendilerine tespit yetkisi verilen konular
ile ilgili usul ve esasları belirlerler.
(2) 14 üncü madde kapsamında yürürlükten
kaldırılan mevzuat ile tespit yetkisi verilen konulara ilişkin idarelerce
düzenlenen esaslar, bu Yönetmeliğin yürürlük tarihinden itibaren altı ay
içerisinde bu Yönetmeliğe uygun hale getirilir. Bu yükümlülük belediyelerce
yerine getirilinceye kadar uygulamalar bu Yönetmelik doğrultusunda yapılır.
İşlemleri devam eden yapılar
GEÇİCİ MADDE 3 – (1) Bu Yönetmeliğin yürürlüğe girdiği
tarihten önce mevzuata uygun olarak alınmış ruhsata göre inşasına başlanıp
devam eden yapılar ile yapı kullanma izin belgeli olup inşaat alanı ve emsali,
bağımsız bölüm sayısı ve kat sayısı artışı ile kullanım amacı değişikliği
olmaksızın tadilat yapılacak yapılarda talep edilmesi halinde bu ruhsatın
düzenlendiği Yönetmeliğe göre uygulama yapılır.
(2) Kamu kurum ve kuruluşlarınca bu
Yönetmeliğin yürürlüğe girdiği tarihten önce ihale kararı veya ihale tarihi
alınmış veya ihalesi yapılmış olan ancak ruhsat düzenlenmemiş yapıların ruhsat
işlemleri ihaleyi yürüten kurum ve kuruluşların talebi halinde bu Yönetmeliğin
yürürlüğe girmesinden önce yürürlükte olan Yönetmeliğe göre sonuçlandırılır.
Yürürlük
MADDE 16 – (1) Bu Yönetmelik 1/6/2018 tarihinde
yürürlüğe girer.
Yürütme
MADDE 17 – (1) Bu Yönetmelik hükümlerini Çevre ve
Şehircilik Bakanı yürütür.